نیایش و تندرستی

همبسته های زیست شناختی نیایش نشان می دهد که نیایش در سلامت کسانی که به ان می پردازند عملا موثر است.یکی از راه های پی بردن به این نکته در نطر گرفتن نیایش به عنوان( شگرد تنظیم عاطفه)است.(کونینگ،گئورگ و زیگلر،1988). در یک بررسی راجع به بزرگسالان مسن،نیایش ظاهرا نمود های منفی عاطفی را که ناشی از فشار بود کاهش داد(کونیگ ودیگران،1988).فرّارو وآلبرشت-ینزن(1991)، با استفاده از نمونه های ملّی و فراگیر،نتیجه گرفتند که(کسانی که نیایش میکنند و فعالانه تر در دبن خود شرکت می کنند سالم ترند).بررسی بیمارانی هم که تحت عمل جراحی قلب قرار گرفته بودند نتیجه مشابهی را نشان داد؛بنابر ادعای بررسی کنندگتن،کسانی که نیایش می کردند پس از عمل از سلامت عاطفی بیشتری برخوردار بودند(ای،بولینگ و پبترسون،2000). گرچه تاثیرات و همبستگی های مثبتی میان نیایش و سلامت جسمانی دیده میشود،کسانی که درباره ی این ادبیّات به وارسی های گسترده پرداخته اند در نتیجه گیری های خود محتاط ترتد.

از نطر آنها،در طراحی،تحلیل،تفسیر این پژوهش ها اشکالات مختلفی وجود دارد.

نیایش ظاهرا مفید است،امّادلایل این امر چندان روشن نیست.بازهم لازم است که شور و هیجان خود را در این مورد مهار کنیم.

منابع:

فصل سوم،کتاب روانشناسی دین بر اسای روبکرد تجربی،برنارد اسپیلکا،ص92-93